فیلم آموزشی درامز

با ما همراه باشید تا با فیلم آموزشی درامز در چهار قسمت شما را بیشتر با این ساز پر هیجان آشنا کنیم.

فیلم آموزشی درامز قسمت اول

آشنایی با انواع Stick درامز

در اولین قسمت از فیلم آموزشی درامز (Drums) می‌خواهیم شما را با اسم و کاربرد استیک‌ها (Sticks) یا همان چوب درامز آشنا کنیم.

ساز درامز توسط چوب های مخصوص آن که از یک جفت تشکیل شده است نواخته می‌شود که یکی در دست راست و دیگری در دست چپ قرار می‌گیرد.

به اولین نوع از انواع چوب درامز همان استیک یا چوب گفته می‌شود که در حقیقت اصلی ترین استیک درامز است ؛ این مدل از استیک درامز بیشترین استفاده را در میان نوازندگان دارد. استیک درامز سایزهای متفاوتی دارند و از لحاظ طول و ضخامت یکسان نیستند. انتخاب سایز استیک بستگی به خود نوازنده دارد به این صورت که اگر نوازنده ای دستان کوتاه تری دارد، می‌تواند از استیک های بلند تر استفاده کند تا بتواند طبل ها و سیمبال (Symbols) ها را راحت تر به صدا در بیاورد؛ و اگر کسی دستان بلند تری داشته باشد می‌تواند از استیک‌های کوتاه تر استفاده کند.

قسمت سر و یا به اصطلاح نوک استیک‌ها که با همین قسمت ساز درامز نواخته می‌شود از دو جنس پلاستیک و چوب می‌باشد. انتخاب هر کدام از آن‌ها بستگی به سلیقه‌ی نوازنده درامز دارد؛ ممکن است یک نوازنده از رنگ صدایی با متریال پلاستیک خوشش بیاید و نوازنده‌ی دیگری از رنگ صدایی با متریال چوب. به همین دلیل اصولا نوازنده های درامز بیش از یک جفت استیک درامز تهیه می‌کنند.

همانطور که در فیلم آموزشی درامز می‌بینید، درهنگام نواختن درامز، باید سر استیک های درامز به نقطه‌ی مرکزی پوست طبل‌ برخورد کند تا صدای بهتر و پُر تری تولید شود. البته نوازنده‌های حرفه ای درامز از کنار پوست و لبه های طبل‌ها نیز استفاده می‌کنند که این امر نیازمند تجربه و مهارت بسیار است.

دومین نوع استیک درامز که سر آن با نمد پوشیده شده است مَلِت (Mallet) نام دارد، که بیشتر به صورت افکت‌تیو و مقطعی از آن استفاده می‌شود بطور مثال در شروع و یا پایان قطعه. با ملت های درامز می‌توان دینامیک بسیار زیادی را ایجاد کرد، بدین صورت که صدایی را از ‌ولوم کم به زیاد رساند یا به اصطلاح صدا را از یک صدای گنگ و بم به صدایی تیز و شفاف تبدیل کرد.

سومین نوع استیک درامز، بِراش (Brush) نام دارد، که از دو جنس فلز یا پلاستیک ساخته می‌شود. در این فیلم آموزشی درامز نوع فلزی آن استفاده شده که با باز و بسته کردن بِراش، صدایی که از ساز به گوش می‌رسد نیز تغییر می‌کند. اصولا این مدل برای سبک‌های جَز و بلوز کاربرد دارد که در هنگام نواختن، صدایی نرم و لطیف به گوش شنونده می‌رسد. یکی از تکنیک‌های براش در هنگام نوازندگی، کشیدن آن به صورت چرخشی بر روی اِسنر (Snare) است.

در قسمت بعدی فیلم آموزشی درامز به معرفی دیگر اجزای درامز می‌پردازیم پس با ما همراه باشید.

فیلم آموزشی درامز قسمت دوم

اجزای تشکیل دهنده درامز

برای یادگیری هر ساز ابتدا باید به شناخت اجزای آن پرداخت. ساز درام، اجزای متعددی دارد و به همین دلیل به آن درامز می‌گویند، البته عموما درام هم گفته می‌شود.

ساز درامز به شکل استاندارد دارای ۷ تکه است: ۵ طبل، های هت hi-hat و کِرَش (crash)، که در این قسمت با طبل‌های درامز آشنا می‌شوید.

در این قسمت فیلم آموزشی درامز، ابتدا بزرگترین طبل درام یعنی کیک kick یا بِیس bass drum درام معرفی شده است. این طبل صدای بمی داشته و سوراخی که در پشت آن ایجاد می‌شود برای صدابرداری کاربرد دارد. برای نواختن کیک درامز نیز باید از پدال مخصوص آن استفاده کرد؛ برای ایجاد صدای کیک، پا در دو حالت به پدال ضربه می‌زند. این دو حالت پا به طور کامل در این قسمت از فیلم آموزشی درامز توضیح داده شده است.

بخش دیگر ساز درامز، اسنر نام دارد‌، تفاوت اصلی این طبل با دیکر طبل‌ها داشتن فنر در قسمت زیرین آن است. هنگامی که فنر باز باشد، صدایی همانند دیگر طبل‌ها داشته و در صورت بسته بودن فنر اسنر، صدا متفاوت است. در کنار اسنر درامز ضامنی وجود دارد که با آن فنر اسنر باز و بسته می‌شود و با پیچ کنار آن می‌توان شل و سفت بودن فنر اسنر درامز را تنظیم کرد. از دیگر نکات می‌توان به پوست اسنر درامز اشاره کرد، که دو نوع دارد: تک لایه که بطور معمول بیشتر استفاده می‌شود و دو لایه هیدرولیک.

در این قسمت فیلم آموزشی درامز طبل‌های دیگر درامز نیز معرفی می‌شوند که به آن‌ها تام یا تام‌تام می‌گویند؛ که اغلب برای پاساژ دادن از تام های درامز استفاده می‌شود. انواع تام‌های درامز عبارتند از:

های تام: دارای صدای زیرتر
مید تام: صدایی کمی بم تر
فلور تام: از لحاظ اندازه بزرگتر از دو مورد پیشین و دارای صدایی بم می‌باشد.
در قسمت بعدی فیلم آموزشی درامز با ما همراه باشید چرا که به معرفی سیمبال های درامز و ویژگی‌هایشان می‌پردازیم.

برای یادگیری هر ساز ابتدا باید به شناخت اجزای آن پرداخت. ساز درام، اجزای متعددی دارد و به همین دلیل به آن درامز می‌گویند، البته عموما درام هم گفته می‌شود.

ساز درامز به شکل استاندارد دارای ۷ تکه است: ۵ طبل، های هت hi-hat و کِرَش (crash)، که در این قسمت با طبل‌های درامز آشنا می‌شوید.

در این قسمت فیلم آموزشی درامز، ابتدا بزرگترین طبل درام یعنی کیک kick یا بِیس bass drum درام معرفی شده است. این طبل صدای بمی داشته و سوراخی که در پشت آن ایجاد می‌شود برای صدابرداری کاربرد دارد. برای نواختن کیک درامز نیز باید از پدال مخصوص آن استفاده کرد؛ برای ایجاد صدای کیک، پا در دو حالت به پدال ضربه می‌زند. این دو حالت پا به طور کامل در این قسمت از فیلم آموزشی درامز توضیح داده شده است.

بخش دیگر ساز درامز، اسنر نام دارد‌، تفاوت اصلی این طبل با دیکر طبل‌ها داشتن فنر در قسمت زیرین آن است. هنگامی که فنر باز باشد، صدایی همانند دیگر طبل‌ها داشته و در صورت بسته بودن فنر اسنر، صدا متفاوت است. در کنار اسنر درامز ضامنی وجود دارد که با آن فنر اسنر باز و بسته می‌شود و با پیچ کنار آن می‌توان شل و سفت بودن فنر اسنر درامز را تنظیم کرد. از دیگر نکات می‌توان به پوست اسنر درامز اشاره کرد، که دو نوع دارد: تک لایه که بطور معمول بیشتر استفاده می‌شود و دو لایه هیدرولیک.

در این قسمت فیلم آموزشی درامز طبل‌های دیگر درامز نیز معرفی می‌شوند که به آن‌ها تام یا تام‌تام می‌گویند؛ که اغلب برای پاساژ دادن از تام های درامز استفاده می‌شود. انواع تام‌های درامز عبارتند از:

های تام: دارای صدای زیرتر
مید تام: صدایی کمی بم تر
فلور تام: از لحاظ اندازه بزرگتر از دو مورد پیشین و دارای صدایی بم می‌باشد.
در قسمت بعدی فیلم آموزشی درامز با ما همراه باشید چرا که به معرفی سیمبال های درامز و ویژگی‌هایشان می‌پردازیم.

فیلم آموزشی درامز قسمت سوم

آشنایی با سیمبال‌های درامز

در این قسمت فیلم آموزشی درامز اولین نوع سیمبالی که توضیح داده می‌شود، های هت (به اختصار هت) نام دارد. در های هت دو سیمبال روی هم قرار می‌گیرد که با پیچ و پدال می‌توان فاصله آن‌ها را تعیین کرد. ابتدا با پدال فاصله تنظیم شده و با پیچ فیکس می‌گردد. های هت میتواند به دو صورت بسته یا close وباز یا open باشد و با این حالت‌ها شروع به نواختن کرد.

همانطور که در فیلم آموزشی درامز می‌بینید هنگامی که نوازندگی تنها با پدال انجام شود به آن پدال هت می‌گویند. در حالتی دیگر پدال را نگه داشته و با نوک چوب روی آن ضربه می‌زنیم که کلوز هت یا بسته نام دارد. علاوه بر این‌ها زمانی که پا از روی پدال برداشته شود، صدا تداوم بیشتری پیدا می‌کند که به آن اُپِن هت یا باز گفته می‌شود. به طور کلی با تنظیم زاویه می‌توان صداهای متفاوتی تولید کرد.

در این قسمت فیلم آموزشی درامز نکته دیگری نیز مطرح شده که درباره کوک سیمبال‌ها است. کوک سیمبال‌ها بر اساس سایزشان می‌باشد؛ به بیان دیگر هنگام قرار دادن آن‌ها در کنار هم باید صداهایشان با هم ست بوده و اندازه آن‌ها به یکدیگر نزدیک باشد.

از سیمبال‌های دیگر درامز کِرَش می‌باشد در سایزهای مختلف مانند ۱۴ و ۱۶ اینچ، که در پاساژ‌ها کاربرد دارد.

سیمبال دیگر راید نام دارد که اندازه آن ۲۰ اینچ می‌باشد و کاربردهای مختلفی در نوازندگی درامز دارد.

نوع دیگری از سیمبال درامز اِسپلش (Splash) نام دارد که در اندازه های ۸، ۱۰ و ۱۲ اینچ معمولا استفاده می‌شود.

در نهایت باید گفت که تعداد این سیمبال‌ها می‌تواند متغیر باشد؛ که به سبک و صلیقه نوازنده بستگی دارد. در قسمت بعدی فیلم آموزشی درامز به کوک طبل‌های درامز می‌پردازیم؛ پس آن را از دست ندهید.

فیلم آموزشی درامز قسمت چهارم

کوک کردن طبل‌های درامز

تا به اینجای مطلب به اجزای درامز پرداخته ایم و اکنون در قسمت چهارم از فیلم آموزشی درامز به کوک طبل‌های درامز خواهیم پرداخت.

پیش از شروع باید گفت که کوک کردن درامز نیازمند تبحر و تجربه است. بهتر است هنرجویان ابتدا از استاد درامز خود یا متخصص اینکار برای کوک کردن درامز کمک بگیرند.

برای کوک کردن طبل‌های درامز باید از آچار مخصوص ساز استفاده کرد. پیچ‌ها را نیز باید به صورت یکی در میان شل و سفت کرد، این پیچ‌ها در بالا و پایین هر یک از طبل‌ها قرار دارند.

شما می‌توانید با تنظیم این پیچ‌ها به کوک مورد نظرتان برسید. شدت چرخاندن نیز باید به گونه ای باشد که پوست ساز به تدریج سفت شود.

همانطور که در فیلم آموزشی درامز می‌بینید حلقه ای روی طبل‌ها از جنس تلق وجود دارد که به آن رینگ درامز می‌گویند. با وجود این تلق‌ها صدا سریع تر قطع می‌شود و از ارتعاش های اضافی جلوگیری می‌کند.

در مورد کوک کردن اسنر علاوه بر سفت کردن پیچ‌های آن، شل و سفت بودن فنر در سدای اسنر تاثیر می‌گذارد ؛ هنگامی که فنر شل شود، صدای فنر به اسنر بیشتر اضافه شده و خش‌خش بیشتری به گوش می‌رسد. بالعکس هر چه فنر سفت‌تر شود، صدای فنر و خش‌خش کمتر می‌گردد.

همانطور که در فیلم آموزشی درامز بیان می‌شود علاوه بر رینگ های درامز می‌توان از کاغذ یا برچسب برای کنترل کردن بیشتر صدای طبل‌ها نیز استفاده کرد. البته ابزارهایی برای اینکار وجود دارند که می‌توان از آن‌ها نیز استفاده کرد.

در نهایت باید گفت که نوازنده درامز باید نسبت به سلیقه و سبکی که می‌نوازد، ساز خود را کوک کند. امیدواریم که با دیدن این چهار قسمت فیلم آموزشی درامز، اطلاعات مفیدی را بدست آورده باشید.

برای اطلاعات بیشتر درباره کلاس‌های آموزش درامز می‌توانید با متخصصین ما در تماس باشید.

دیدگاه‌ خود را بیان کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالای صفحه بردن